Laura's begin op de Thaise school

Halloooo lieve allemaal...

We gaan verder met mn vervolg...
Dus…... de dinsdag te horen gekregen dat ik een baan heb…woensdag om 7.30 op school zijn!
Daarmee ook een ervaring rijker in de vroege ochtend door Chiang Mai op je scooter.. de weg die ik gekozen had was totaal geen succes…1 grote verkeersgaos. Gelukkig was ik erg op tijd vertrokken…dus niet te laat gekomen op mn eerste daggie.
Ik heb m’n ogen uitgekeken.. het is een meisjes school… met wel 3000 kinderen…3000 meisjes..jeetje waar komen die allemaal vandaan. Nou, over heel Thailand!
Allemaal netjes in school-uniform en 2 keurige vlechtjes in de haren met een strikje onderin. Super om te zien! Om iets voor 8.00u stonden alle meisjes keurig in een rij, op het plein (in de brandende ochtend zon) Om het volkslied te zingen…gebeurd elke dag om 8.00u (voordat de school begint) en om 15.30u (wanneer de school uit is).
Ik had gelukkig vandaag nog geen lessen… dus had mooi de tijd om alles is even te onderzoeken. Waar is alles…wat moet ik eigenlijk gaan doen…hoe willen ze het dat ik het doe.. Nou ja..genoeg te doen dus deze dag! Voorbereiden voor morgen…Dan gaat het echte werk beginnen.. Alle meisjes lesgeven! Ze hebben hier 4 groepen 4, en 4 groepen 5…die heb ik allemaal les te geven in 1 week. Ik zie ze 2keer in de week 50 minuten.
Aan het einde van de dag voorbereid en wel naar huis! Een vermoeiende dag, vol nieuwe indrukken.

’s Avonds ben ik met Gun en zijn vrienden naar een Thais BBQ restaurant gegaan. Foute boel !!!
Die nacht erg ziek geworden.. hing om de haver klap boven de wc, of zat er op! Na een aantal keer vond Gun het niet meer leuk, en heeft me naar het ziekenhuis gebracht (5.00u ‘s nachts). Daar hadden we een ongelofelijke poep dokter. Hij vroeg hoe ik me voelde, of ik water kon drinken en dat binnen hield, en of ik in het ziekenhuis wilde blijven of naar huis wilde…? Wat is dat nou voor een vraag…hij is de dokter… Maar goed, ik wilde wel naar huis! Dus Gun en ik weer op de scooter naar huis met wat paracetamol en wat ors van die man!
Gun is daarna boodschappen gaan doen, hij moest de Jungle in voor 3 dagen. Dus is naar de markt gegaan om eten te kopen voor die 3 dagen.
Daarna is het weer mis gegaan.. ben flauwgevallen op de wc, en lag schijnbaar te shacken. Gun was toen gelukkig terug van het boodschappen..dus hij heeft me op kunnen vangen en naar bed gedragen. Daar om hulp geschreeuwd… Hij wilde me zo op de scooter hangen en naar het ziekenhuis rijden. (ik heb dit deel gemist!!) Een vrouw hier heeft een ambulance gebeld… (Laura ook nog lekker even de ambulance onder ge….)
In het ziekenhuis vlug aan het infuus gehangen met wat pijnstillers en antibiotica… Daar was ik weer…terug bij af! En dit op je eerste werkdag :)
Gun intussen van alles geregeld.. hij moest de Jungle in..kon de trip niet meer cancellen. Dus hij al z’n vrienden gebeld…en gelukkig iemand gevonden die voor hem kon gaan. Hij had intussen ook zijn moeder gebeld die in een taxi is gesprongen en naar Chiang Mai is gekomen. (lees naar Chiang Mai komen als een trip van op z’n minst 4uur).
Gun was helemaal gesloopt.. hij was zo erg geschrokken..hij dacht serieus dat hij me kwijt zou raken toen hij me in die toestand in de wc aantrof. Het probleem was dat ik teveel vocht had verloren (wat misschien ook niet zo raar is als je de hele nacht moet overgeven en diarree hebt!) Maar goed…weet ik veel! En had een flinke bacterie opgelopen van de Thaise BBQ…De dokter zei dat dat oorzaak 1 is van zieke toeristen! Heb meteen weer de beste uitgekozen!!
School maar opgebeld dat ik vandaag niet kan komen…goed begin! Maar jah..nu maar eerst voor mezelf zorgen! Daar had ik gelukkig ook Gun en zijn moeder nu voor!
Na 3 dagen mocht ik naar huis.. thuis aangekomen merkte ik pas wat voor inpackt het op mijn lichaam had gedaan. In het ziekenhuis kreeg ik een soort power water door m’n infuus, waardoor ik sneller op krachten kwam. Maar dat wondermiddeltje had ik nu niet meer. Ik was helemaal niks meer waard. Alles wat ik deed kosten me teveel energie. Dan is het lastig hier.. want je hebt niks in huis. Al het eten moet je voor naar buiten, al het drinken moet je voor naar buiten. (En stiekem miste ik ineens de airco van het ziekenhuis).
Gun moest weer aan het werk. Dus het was voor hem elke maaltijd even langsbrengen naar zn vriendinnetje!

Even een tussentijdse extra verklaring over mn werk: Ik werk op Regina (Thaise school).. maar ik werk voor en Language school…soort uitzend school/bureau!

Goed ik mijn Language school zondag opgebeld dat ik uit het ziekenhuis was. Kreeg de reactie “Ow wat fijn, dus je kunt morgen weer beginnen met werken”…Uhhhmmm… nou…..laten we zeggen dat - het lopen naar het einde van de straat al te veel energie kost -…dus nee…dat gaat me nog niet lukken. Vraag 2 “Wanneer denk je dat je weer kunt beginnen…”. Jeetje, ze zetten er wel vaart achter. Kreeg daarna te horen dat wanneer ik te lang ziek bleef, ik mogelijk mijn baan kwijt zou raken. (dit is lekker nieuws om van op te knappen! Ik snap dat ik niet betaald krijg als ik niet werk, maar om meteen alles te verliezen…) Ze zou contact opnemen met de school (Regina), en me nog iets laten weten. Een uur later kreeg ik een smsje…dat het geen probleem was…de school (Regina) wilde alleen weten wanneer ik weer kon beginnen.
Om dit verhaal ook maar even kort te houden..ik zou woensdag even bellen om weer te contacten hoe het ging! Ik woensdag gebeld… Zei dat ik vrijdag wel wilde beginnen. Kreeg ik te horen “waarom niet morgen…je kunt toch lopen, waarom kun je dan niet werken”. (omdat lopen net ff wat anders is, dan een hele dag lesgeven!!!!!!) Het zijn wel schatjes daar! Ik heb een lekkere Language school uitgekozen om voor te werken. Zei dat ik anders wel wilde proberen om donderdag een halve dag te werken…Maar dat was helemaal geen goed idee. Dus maar vrijdag beginnen.

Vrijdag naar Regina…waren ze super aardig, lief, en bezorgt. Ik de dag doorgekomen… maar was aan het einde totaal op, op, op! Ik was blij dat ik op vrijdag begonnen was… kon mn lichaam even wennen aan het werk ritme, kon ik het weekend goed bijkomen, en kon ik er maandag volop tegenaan!

Regina is een kleuterschool, basisschool, en soort high-school in 1! Mega complex dus…maar dat is hier vrij normaal. Toen ik opzoek ben gegaan naar werk (houd in dat je alle scholen af moet in Chiang Mai om je cv af te droppen…ze doen hier namelijk niet aan adverteren!!) … moest ik allemaal van die mega complexen in rijden opzoek naar een office waar ik mn cv kon droppen. Dit viel vaak niet erg mee…alle borden zijn is het Thais, en bijna niemand spreekt Engels! Maar je leert wel naar een paar keer hoe je hiermee om moet gaan!
Op deze school werken meer Engelse leerkracht…wat dus wel gezellig is! Ik heb een soort werk-maatje. De klas wordt voor ons opgedeeld.. wij krijgen elk ongeveer 20 kinderen! (In de normale klas zitten dus 40 kinderen).
Wat dus ook wel relaxed is…heb je iemand om je lessen met de bespreken! Wat wel komisch is…alle Thaise leerkrachten zijn vrouwen… alle Engelse leerkrachten zijn hier mannen. ( ik denk vooral mannetje die hier zijn voor de vrouwtjes en ondertussen ook wat werk willen doen!!) Maar dit gaan we nog nader onderzoeken :) En dan ben ik er… het vrouwtje wat er is voor het Thaise mannetje!!

Oke, mijn baan..bestaat uit 20uur lesgeven.. met 8 lessen voor te bereiden per week. Lessen voorbereiden wil hier zeggen: bedenk wat je les wilt gaan geven, hoe je dit wilt gaan doen, wat je daarvoor nodig hebt…enz…. Er is zo goed als niks! Dus je moet alles alles zelf bedenken, maken… Dit kost erg veel tijd…en erg veel hersenwerk. Het is vrij apart dat er gewoon helemaal geen plan is voor het jaar… je moet het allemaal maar zelf uitzoeken. Alle opdrachten zelf bedenken, alle werkbladen zelf maken, alle toetsen zelf maken…is wel ff wat anders dan een methode openslaan en je kunt lesgeven!
Dan is het lesgeven nog is totaal anders dan in Nederland. Alles wat je gewend bent..werkt hier niet. De kinderen snappen je 9 van de 10 keer niet (omdat ze wat engelse woordjes leren, en vooral veel Engelse grammatica…maar woorden koppelen tot zinnen kunnen ze niet…dus de leerkracht begrijpen doen ze ook niet!!!) … De activiteiten moeten specifiek gericht zijn op het Engels praten.. en dan moet je het ook nog een beetje leuk en afwisselend houden.
Dit alles heeft me de eerste week erg veel stress opgeleverd… omdat het zo totaal anders is dan ik gewend ben.
Elke dag heb ik van 16.00- 17.00u nog een soort naschoolse opvang –Engels. Voor groep 6-7-8. Ook dit is vrij pittig… de kinderen hebben er niet erg veel zin in…en de leerkracht (ik dus!) is aan het einde van de dag ook wel goed opgebrand!
Elke avond tegen 18.00u thuis…eerst ff uurtje slapen omdat ik echt niet meer kon…ergens opzoek naar wat avond eten… de les voor de volgende dag voorbereiden…en dan je hoofd leeg zien te krijgen om te gaan slapen. Zo zag m’n eerste week er ongeveer uit.
Niet erg gezellig voor Gun…ik was de avonden vaak niet te genieten.. Gelukkig had ie er wel begrip voor…en sleepte hij me er wel doorheen! Heb een geweldig vriendje :)

Jeetje… het is alweer zo’n lang verhaal geworden…en heb het gevoel dat ik nog uren door kan typen. Gaan we dus maar bewaren voor de volgende keer! Moet ook wel leuk blijven om te lezen hè :)

Dus...tot mn volgende verhaal!